Rafale: Δοκιμή αναβαθμισμένου πυρηνικού βλήματος στα μαχητικά που θα πάρει η Ελλάδα

 Πραγματοποιήθηκε δοκιμή αναβαθμισμένου πυρηνικού βλήματος ASMPA-R από τα γαλλικά μαχητικά, που θα πάρει και η Ελλάδα (F3 standard).

Το βλήμα της γαλλικής MBDA έχει ταχύτητα 2-3 mach, βάρος 860 κιλών και πυρηνική κεφαλή TN81 ισχύος 300 κιλοτόνων.

Η Ελλάδα θα πάρει τα γαλλικά μαχητικά μαζί με 430 βλήματα MICA, EXOCET και SCALP. Τα βλήματα αυτά έχουν εμβέλεια έως 80 χλμ, έως 180 χλμ. και άνω των 560 χλμ. αντίστοιχα.

Την ίδια ώρα το γαλλικό ραντάρ που φέρουν τα Rafale είναι το μόνο επιθετικό και μπερδεύει τον αντίπαλο.
Το SPECTRA είναι μία αμυντική σουίτα που έχει αναπτυχθεί από την Thales σε συνεργασία με την MBDA. Λειτουργεί με ηλεκτρομαγνητικά συστήματα, λέιζερ και υπέρυθρη ακτινοβολία, χρησιμοποιώντας έξυπνη τεχνολογία για τη συγχώνευση δεδομένων από πολυφασματικούς αισθητήρες.

Το SPECTRA επεξεργάζεται τα δεδομένα που λαμβάνει από τις τρεις σουίτες αισθητήρων που διαθέτει και ενεργοποιεί τα σχετικά αντίμετρα, με βάση τα δεδομένα μίας ενσωματωμένης «βιβλιοθήκης απειλών».

Εκτός από την προστασία των Rafale, το SPECTRA συγκρίνει τις απειλές που αντιλαμβάνεται και ενημερώνει με νέες πληροφορίες την βιβλιοθήκη απειλών που διαθέτει.

Μάλιστα τα δεδομένα του SPECTRA μπορούν να μεταφερθούν μετά την επιστροφή του αεροσκάφους στη βάση σε υπολογιστές, για πιο λεπτομερή ανάλυση στο επίγειο κέντρο υποστήριξης.

Δημιουργεί συστήματα ασφαλείας και παρατήρησης στην ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία

 Κι ενώ τα βλέμματα όλων έχουν στραφεί στις Βρυξέλλες λόγω της επερχόμενης Συνόδου Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα εξετάσει την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, η Άγκυρα αποφασίζει να αυξήσει την «παρουσία» της στην ανατολική Μεσόγειο, αποφασίζοντας τη δημιουργία συστημάτων επιτήρησης και παρακολούθησης.

Η Τουρκία σκοπεύει να αυξήσει την ασφάλεια στη θάλασσα της ανατολικής Μεσογείου, με την δημιουργία ειδικών «πύργων» τόσο στις ακτές της όσο και στα κατεχόμενα, «ώστε η Ελλάδα να σταματήσει τις επιθέσεις κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην περιοχή» όπως αναφέρουν κυπριακά μέσα ενημέρωσης.

Τι «συστήματα ασφαλείας» θα δημιουργήσει

Ειδικότερα, το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών θα συστήσει 5 σταθμούς ακτοφυλακής ή αλλιώς «πύργους ναυτικής κυκλοφορίας» σε διαφορετικές περιοχές της ανατολικής Μεσογείου. Τρεις από αυτούς τους σταθμούς θα κατασκευαστούν στις περιοχές Zafer Burnu (ακρωτήριο Απόστολου Ανδρέα), Zeytinlik και Sadrazamköy των Κατεχομένων και oι άλλοι 2 σταθμοί στην Αντιόχεια και τη Μερσίνα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τουρκιγέ», τα χαρακτηριστικά του συστήματος Coast Watch Station είναι πολύ εξελιγμένα και θα μπορούν να ελέγχουν με κάθε λεπτομέρεια την διέλευση όλων των πλοίων από την περιοχή, που η Τουρκία ορίζει ως «δική της υφαλοκρηπίδα».

Σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο, η ενέργεια αυτή θα αλλάξει τις ισορροπίες στην περιοχή, καθώς θα αποτρέπει «επιθετικές κινήσεις» των ελληνικών πλοίων στην περιοχή.

Όποιος επιχειρεί να ξεπλύνει τούρκους και δουλεμπόρους, είναι εγκληματίας

 Με πραγματικό αποτροπιασμό παρακολουθούμε ευρωπαίους – μεταξύ των οποίων δυστυχώς και κάποιοι Έλληνες – να αντιστρέφουν την συζήτηση για την τραγωδία στο Αιγαίο με τους νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες, προσπαθώντας να επιρρίψουν ευθύνες στο ελληνικό κράτος.

Κύριο επιχείρημα τους είναι τα υποτιθέμενα push back που επιχειρούν οι ελληνικές αρχές για να αποτρέψουν την είσοδο προσφύγων και μεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Δηλαδή οι επικριτές της ελληνικής πλευράς, αποκρύπτουν ολόκληρη την βιομηχανία φρίκης που έχει οργανώσει η Τουρκία με τρομοκράτες, εγκληματίες, άθλους δουλέμπορους και φυσικά πρωταγωνιστή το επίσημο τουρκικό κράτος. Αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας είχε αποκαλύψει πρώτος ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, όταν ο ίδιος το 2016 επισκέφτηκε το προκεχωρημένο φυλάκιο στην Χίο, μαγνητοσκόπησε την δράση των δουλεμπόρων που ξεκινούσαν τις βάρκες – φονιάδες με την απόλυτη προστασία και ισχυρή παρουσία του τουρκικού λιμενικού. Έστειλε το βίντεο στην Ευρώπη και έτσι οι ευρωπαίοι αφυπνίστηκαν.

Ακριβώς σε αυτό το μήκος κύματος κινήθηκε η επιστολή που έστειλε ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής Νότης Μηταράκης στην ευρωπαία επίτροπο Ίλβα Γιόχανσον και τον εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, Φιλίπ Λεκλέρκ, όπου και επισημαίνει ότι «η απώλεια ζωών θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί από τις τουρκικές αρχές, εάν είχαν επέμβει όταν η λέμβος των μεταναστών ζήτησε βοήθεια εντός των τουρκικών υδάτων». Αναφερόμενος στο πρόσφατο ναυάγιο ανοιχτά της Λέσβου που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο δύο νεαρών γυναικών.

Ο υπουργος κ. Νότης Μηταράκης αποκαλύπτει τον εγκληματικό ρόλο της Τουρκίας και των δουλεμπόρων με σαφήνεια και επικαλούμενος τις μαρτυρίες των ίδιων των επιζώντων: «με βάση τις μαρτυρίες τους, οι επιβαίνοντες δεν ήθελαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, αλλά όταν ζήτησαν άμεση βοήθεια από την τουρκική Ακτοφυλακή και ενώ η λέμβος τους βρισκόταν μέσα στα τουρκικά χωρικά ύδατα, το σκάφος της τουρκικής Ακτοφυλακής, αντί να προσφέρει βοήθεια, έκανε ελιγμούς για να δημιουργήσει κυματισμούς και να αναγκάσει τη λέμβο να συνεχίσει το ταξίδι της προς την Ελλάδα. Και μόνο όταν η λέμβος ήταν πλέον στα ελληνικά χωρικά ύδατα, το σκάφος της τουρκικής Ακτοφυλακής ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές».

Δηλαδή ο Μηταράκης αποκαλύπτει ένα πραγματικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Με την συνέργεια των τουρκικών αρχών, πρόσφυγες και μετανάστες φορτώθηκαν σε μία βάρκα – σκυλοπνίχτη, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και οδηγήθηκαν στον θάνατο!

Όποιος άνθρωπος λοιπόν, ευρωπαίους ή Έλληνας δεν έχει σημασία, επιχειρεί να επιρρίψει  ευθύνες στην ελληνική πλευρά, γίνεται ηθελημένα ή άθελα του συνεργός σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει η Τουρκία μαζί με εγκληματικές οργανώσεις. Δεν μπορεί μετά από τόσα χρόνια και χιλιάδες χαμένες ζωές, μετά την αποκάλυψη του πως η Τουρκία εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες, ακόμα και ανήλικα παιδιά για να επιτύχει τους στόχους της ή απλώς να κερδοσκοπήσει, να υπάρχει άνθρωπος που θα προσπαθήσει να ενισχύσει την προπαγάνδα της. Είναι φρικτό, απάνθρωπο αλλά κυρίως εξαιρετικά ύποπτο.

Διότι η εποχή της αθωότητας απέναντι στον ρόλο της Τουρκίας και των εγκληματικών οργανώσεων που χρησιμοποιεί και υποφερτή, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Και επειδή το μαύρο χρήμα από το δουλεμπόριο και το εμπόριο ναρκωτικών είναι άφθονο, και όπως έχει αποδειχτεί, εξαγοράζει από πολιτικούς μέχρι και εφημερίδες, πολύ δύσκολα θα πιστέψει κάποιος πως όσοι κατηγορούν την Ελλάδα και ξεπλένουν την Τουρκία το κάνουν από άγνοια.

Η άγνοια απαγορεύεται, όταν μιλάμε για εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας.

Ποιος θα σταματήσει τον Ερντογάν;

Oσοι είχαν διαβλέψει ότι ο Νεοσουλτάνος της Αγκυρας θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να επωφεληθεί από την παραμονή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών προκειμένου να προωθήσει τα γνωστά μεγαλεπήβολα σχέδιά του για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, δυστυχώς έπεσαν μέσα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η κλιμάκωση της έντασης απέναντι στην Ελλάδα, παρά τις κούφιες, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, προειδοποιήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση για επιβολή κυρώσεων.

Καθώς μάλιστα ο Ταγίπ Ερντογάν δεν δίστασε να εξαπολύσει και νέες απειλές εναντίον των Ευρωπαίων, μετά τη νηοψία στο ύποπτο φορτίο του τουρκικού εμπορικού πλοίου ανοικτά της Λιβύης, μόλις ένα εικοσιτετράωρο μετά το υποκριτικό «άνοιγμα» που επιχείρησε απέναντι στις Βρυξέλλες εν όψει της περιώνυμης Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου. Και το καίριο ερώτημα που τώρα προκύπτει είναι ποιος και με ποιον τρόπο θα σταματήσει επιτέλους την εκτός ορίων πλέον επικίνδυνη πορεία της Αγκυρας.

Το ερώτημα αυτό είναι βέβαιο ότι απασχολεί όχι μόνον του Ευρωπαίους τις παραμονές των αποφάσεων του Δεκεμβρίου (και όπου ο διχασμός μεταξύ του περίφημου «καρότου και μαστιγίου» φαίνεται να παραμένει) αλλά και τους Αμερικανούς της νέας διοίκησης Μπάιντεν, η οποία ένα από τα αναρίθμητα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει είναι και το ιδιαίτερα πολύπλοκο «πρόβλημα Τουρκία». Οχι όμως υπό τη στενή έννοια των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όπως εμείς εδώ με τον γνωστό επαρχιωτισμό μας θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά για το πώς θα υπάρξει μια «νέα προσέγγιση» απέναντι στην Αγκυρα, με κύριο στόχο να μη χαθεί η Τουρκία για τη Δύση, λόγω της γνωστής εδώ και χρόνια ισχυρής γεωπολιτικής της σημασίας. Και τούτο ανεξάρτητα από τη δεδομένη φιλικότερη στάση απέναντι στην Ελλάδα, που έχει επιδείξει στο παρελθόν εκτός του Μπάιντεν και όλη η νέα ομάδα γύρω του.

Μια φιλικότερη στάση που όμως, ακόμη και επί Ομπάμα, είχε εκδηλωθεί απλώς με την πολιτική των ίσων αποστάσεων, η οποία ανατράπηκε στη συνέχεια με τη γνωστή «ειδική σχέση» Ερντογάν – Τραμπ, κάτι που τώρα θα λείψει. Και ο Ερντογάν το ξέρει αυτό και γι’ αυτό βιάζεται. Μια πρώτη γεύση πάντως για το πού θα κατευθυνθεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα φανεί από τη στάση που θα τηρήσει στο θέμα των κυρώσεων που έχει εγκρίνει το Κογκρέσο για την αγορά από την Τουρκία των ρωσικών πυραύλων S-400. Απόφαση που έχει παγώσει ο Τραμπ. Αλλά πάντως ό,τι και αν συμβεί καλόν είναι να κρατούμε μικρό καλάθι και να μη δημιουργούμε κλίμα ανεδαφικών προσδοκιών για να μη την πατήσουμε, όπως στο παρελθόν επί Κάρτερ.

Σχεδόν απίθανο να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία - 'Κρατάει' τους Ευρωπαίους λόγω οικονομικών συναλλαγών

 Αδιάφοροι και άβουλοι να «πονέσουν» τον σουλτάνο - Αγνοούν τις εκκλήσεις Ελλάδας και Κύπρου για να μην χάσουν τα λεφτά τους - Με δεμένα χέρια η ΕΕ λόγω οικονομικών συμφερόντων – Γιατί είναι σχεδόν απίθανο να επιβληθούν κυρώσεις στην Σύνοδο του Δεκεμβρίου.

  

Πολλές φορές είναι να αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τόσο καιρό την προκλητική Τουρκία σε μία συμπεριφορά τόσο εξώφθαλμα παράνομη απέναντι στη Χώρα μας και γιατί το μόνο που την ανάγκασε να υποχωρήσει τελικά ήταν η δυναμική απάντηση της Γαλλίας.

Γιατί, θα απαντήσουν μερικοί, περιμένει και πάλι λίγο πριν τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρώπης στις 10 και 11 Δεκεμβρίου, όταν θα αναστείλει προσωρινά τις παράνομες ενέργειες της, για να μην της επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις. Μία τακτική που εφήρμοσε στην προηγούμενη Σύνοδο εξαπατώντας τους Ευρωπαίους, αφού «μάζεψε» το Oruc Reis λίγο πριν την έναρξη της για να το «παίξει καλή», και το «ξαναέβγαλε» μόλις αυτή είχε τελειώσει. Οι Ευρωπαίοι είτε πίστεψαν ότι ο ελλιμενισμός του ερευνητικού ήταν όντως μία κίνηση καλής θέλησης, είτε βρήκαν την αφορμή που περίμεναν για να παραπέμψουν το θέμα στις καλένδες, επιβάλλοντας μηδαμινές κυρώσεις και ρίχνοντας ουσιαστικά την Τουρκία στα μαλακά.

Αυτή η εξέλιξη εύλογα προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς. Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν απειλούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα όχι ενός, αλλά δύο κρατών της Ένωσης όπως η Ελλάδα και η Κύπρος; Και γιατί δεν σπεύδουν να καταδικάσουν κατ’ ελάχιστο με δηλώσεις από τη πρώτη στιγμή τις παράνομες αυτές ενέργειες και την ακραία ρητορική της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας; Γιατί είναι τόσο επιφυλακτικοί από τη στιγμή που η Τουρκία από το Νοέμβριο του 2019 με την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, μέχρι και σήμερα, έχει επιδοθεί σε μία σωρεία παράνομων ενεργειών;

Η αιτία μπορεί να βρίσκεται πίσω από τις οικονομικές σχέσεις που έχει η Τουρκία με ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα, στον τομέα των εξοπλιστικών, θα λέγαμε ότι η απροθυμία πολλών ευρωπαϊκών κρατών για κυρώσεις εναντίον της γείτονος είναι ευθέως ανάλογη με τις συμφωνίες που έχουν συνάψει μαζί της για αγορές ή γενικότερα συνεργασίες στον αμυντικό τομέα.

Απτό παράδειγμα αυτής της συλλογιστικής είναι η σύναψη πλήθους συμφωνιών για παράδειγμα, με τη Γερμανία με την πιο γνωστή από αυτές να είναι η αγορά έξι υποβρυχίων τύπου 214. Με την Ισπανία επίσης, η διπλωματία των εξοπλισμών είναι πολύ έντονη με την πιο γνωστή σύμπραξη να αφορά το πρόγραμμα ναυπήγησης του τουρκικού μίνι αεροπλανοφόρου Anadolu μέσω μίας ισπανο-τουρκικής κοινοπραξίας, ένα σκάφος όμοιο σχεδιαστικά με το αντίστοιχο ισπανικό. Αναφορικά με την Ιταλία, η Άγκυρα αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο εισαγωγέα ιταλικών οπλικών συστημάτων, ενώ γενικότερα οι δύο χώρες έχουν αναπτύξει συνεργασία σε πλήθος κοινοπραξιών, όπως τη συμπαραγωγή του επιθετικού ελικοπτέρου Mangusta και την κατασκευή κατασκοπευτικών δορυφόρων από τον ιταλικό όμιλο Leonardo.

Και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να μην βάλει στην εξίσωση και την οικονομική αλληλεξάρτηση των Ευρωπαϊκών τραπεζών από την παραπαίουσα τουρκική οικονομία. Συγκεκριμένα, υπάρχουν πολύ εκτεθειμένες τράπεζες όπως οι ισπανικές που έχουν 64 δισ. δολάρια τουρκικό χρέος, οι ιταλικές με 21 και οι γερμανικές με 9 δισ. δολάρια. Αναλυτές μάλιστα εκφράζουν ανοιχτά ανησυχίες για πιθανό ντόμινο στην ευρωπαϊκή οικονομία, αν οι σχέσεις Ευρώπης – Τουρκίας χειροτερεύσουν.

Από τα παραπάνω εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος γιατί ο προκλητικός Ερντογάν συνεχίζει να απειλεί τη χώρα μας, χωρίς να ανησυχεί ιδιαίτερα για τις αντιδράσεις της Ευρώπης. Έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερα την λεγόμενη διπλωματία των εξοπλισμών με ισχυρές ευρωπαϊκές δυνάμεις και έχοντας καταχρεώσει τις τράπεζες τους, μπορεί να νιώθει σίγουρος ότι αυτές δεν θα χαλάσουν τις συμφωνίες για χάρη της Ελλάδας, ακόμη και στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής.

Όμως είναι γνωστό ότι η υπομονή έ0χει και τα όρια της, ότι φτάνει μία στιγμή που οι υπόγειες σχέσεις και συνεννοήσεις δεν αρκούν για να καλύψουν τις προκλητικές ενέργειες που βάλλουν ευθέως εναντίον μίας χώρας που χωρίς να προκαλεί, επιθυμεί την διευθέτηση των όποιων διαφορών στη βάση του διεθνούς δικαίου. Και φυσικά το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στις διμερείς μας διαφορές. Αργά αλλά σταθερά όλοι αντιλαμβάνονται τη συνεχή απόπειρα επιρροής της Τουρκίας στην καρδιά μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, μέσω κυρίως της εργαλειοποίησης της θρησκείας. Γιατί αν δεν αποτελεί απειλή το γεγονός ότι οι πρόσφατες ακραίες εκφράσεις μίσους στη Γαλλία και την Αυστρία έγιναν αμέσως μετά τις λεκτικές απειλές του Προέδρου Ερντογάν, τότε τι είναι;

Η επερχόμενη Σύνοδος Κορυφής τον Δεκέμβριο είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ευρώπη να δείξει ότι μπορεί να συμπεριφερθεί ως ενιαίο σύνολο και να ανασχέσει την απειλή που ονομάζεται Τουρκία. Η χλιαρή μέχρι σήμερα αντίδραση μερίδας ευρωπαϊκών κρατών στο βωμό των οικονομικών συναλλαγών δεν μπορεί να είναι εις βάρος της προκλητικότητας και της ασφάλειας των πολιτών. Μέχρι σήμερα ως Χώρα έχουμε καταφέρει (μετά και τις φιλότιμες προσπάθειες της Τουρκίας) να αναδείξουμε το μέγεθος του προβλήματος και να μετατρέψουμε τις ελληνοτουρκικές διαφορές σε ευρωτουρκικές. Κυρώσεις λοιπόν αυτή τη φορά πρέπει να υπάρξουν και να «πονέσουν» την γείτονα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, θα βρεθούμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, το οποίο εκτός από βαρετό γίνεται και πολύ επικίνδυνο!

Το 25% των κατοίκων της Αθήνας είναι μετανάστες

Πλησιάζουν το 50% σε Πατήσια, Άγιο Παντελεήμονα – Τι λέει απόρρητη έκθεση της ΕΛ.ΑΣ.

Η εφημερίδα «Εστία» έχει αναδείξει με αριθμούς μία από τις πολιτικές ωρολογιακές βόμβες που απειλούν την κυβέρνηση σε περίπτωση έκρηξής της. Πρόκειται για τις 164.224 συντάξεις που εκκρεμούν προς απονομή στους δικαιούχους τους. Σήμερα αποκαλύπτει ακόμα μία, η οποία απειλεί την κοινωνική συνοχή της πρωτεύουσας. Τους μετανάστες, οι οποίοι αυξάνονται, πληθύνονται και μετά τις τελευταίες κυβερνητικές αποφάσεις περιφέρονται στους δρόμους.

Σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της Ελληνικής Αστυνομίας, την οποία έχει στην διάθεση του ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, σήμερα το 25% των κατοίκων της πόλης των Αθηνών είναι αλλοδαποί, νόμιμοι και παράνομοι. Σε ορισμένες μάλιστα συνοικίες όπως τα Πατήσια, ο Άγιος Παντελεήμων, ο Άγιος Παύλος , η Πλατεία Βικτωρίας και άλλες που βρίσκονται κοντά στα όρια της πόλης η μεταβολή είναι τόσο ραγδαία ώστε είναι θέμα χρόνου σύμφωνα με την ίδια έκθεση οι αλλοδαποί να αποτελέσουν την πλειονότητα του πληθυσμού. Και έτσι οι γηγενείς Έλληνες να είναι λιγότεροι από τους αλλοδαπούς.

Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Το ποσοστό των αλλοδαπών σε αυτές τις συνοικίες φθάνει το 40-45% ανά περιοχή. Και η κατάσταση θα επιδεινωθεί στο μέλλον λόγω της ιδιόρρυθμης μεταναστευτικής πολιτικής που υιοθετεί ο αρμόδιος Υπουργός Νότης Μηταράκης.

Ο κ. Μηταράκης έπρεπε να απενεργοποιήσει την βόμβα του μεταναστευτικού στα νησιά του Αιγαίου μειώνοντας τον εκεί αριθμό τους, χωρίς όμως και να ιδρύσει δομές φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα λόγω του πολιτικού κόστους που θα κατέβαλλε η κυβέρνηση στις τοπικές κοινωνίες. Ακολούθησε έτσι μια ενδιάμεση λύση.

Αποφορτίζει σταδιακά τα νησιά από μετανάστες και τους δίνει αθρόα πολιτικό άσυλο αφήνοντας τους να επιλέξουν που θα ζήσουν και πως θα ζήσουν. Ως ελεύθεροι πολίτες. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να έχουν ενοικιαστεί όλα τα υπόγεια των Αθηνών από μετανάστες, να καταλαμβάνεται η πλατεία Βικτωρίας από τις νέες αφίξεις και βεβαίως να κυκλοφορούν στους δρόμους άνεργοι και άστεγοι εξαθλιωμένοι αλλοδαποί. Άπαντες λόγω του ασύλου διαθέτουν προσωρινό διαβατήριο εξάμηνης διάρκειας αλλά ελάχιστοι φεύγουν για το εξωτερικό λόγω ελλείψεως των αναγκαίων χρηματικών πόρων.

Το αποτέλεσμα είναι να καλούνται ο Δήμος Αθηναίων και η Ελληνική Αστυνομία να βγάζουν τα κάστανα από την φωτιά. Πολύ τακτικά μεταφέρονται μετανάστες σε ομάδες των τριακοσίων και των τετρακοσίων ατόμων στην δομή του Ελαιώνα, την οποία όμως ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης είναι αποφασισμένος να κλείσει.

Σε αυτήν φιλοξενούνται σήμερα μια ανάσα από το Κέντρο περί τις 3500 μετανάστες (3000 μόνιμοι και 500 από την Πλατεία Βικτωρίας οι οποίοι διαρκώς εναλλάσσονται). Το μνημόνιο που υπέγραψε άλλωστε ο Δήμος Αθηναίων με τον Παναθηναϊκό και το Δημόσιο για την διπλή ανάπλαση προβλέπει ότι ο Δήμος θα κλείσει την δομή έναν χρόνο πριν αναλάβουν τις εργασίες κατασκευής του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού. Τότε θα ειδοποιήσει το αρμόδιο Υπουργείο για τα περαιτέρω. Έως τότε όμως το πρόβλημα θα υπάρχει και θα παροξύνεται.

Δήμος και ΕΛΑΣ βρίσκονται σε επιφυλακή για τις τυχόν επιπτώσεις που θα έχει στην ζωή της πόλης η αυξημένη παρουσία μεταναστών, νόμιμων και παράνομων. Η πρωτεύουσα καλείται μετά την απορρόφηση ενός εκατομμυρίου Αλβανών μεταναστών στην δεκαετία του 1990 να γίνει και πάλι το νέο χωνευτήρι αλλά οι συνθήκες αυτή την φορά μοιάζουν να έχουν αλλάξει.

Το ποσοστό ανοχής σε μετανάστη γείτονα μουσουλμάνο ή στην λειτουργία λατρευτικών τους οίκων (τεμενών) φθίνει συνεχώς. Κοινωνική ανοχή δεν υπάρχει. Κοινωνική κόπωση, ναι. Άνω του 70% δήλωσε στην τελευταία έρευνα της Kappa Research για το ίδρυμα Φρήντριχ Νάουμαν ότι οι παρουσία μεταναστών τους ενοχλεί.

πηγή: «Εστία»

Να πολλαπλασιάσουμε το ελληνικό πλεονέκτημα με τα υποβρύχια…

 Ενώ τα πολεμικά πλοία επιφανείας καθίστανται ολοένα και πιο τρωτά σε μια διευρυμένη γκάμα απειλών, η επιβιωσιμότητα των υποβρυχίων συνεχώς βελτιώνεται, όπως και οι ικανότητές τους να προβάλουν ισχύ στη θάλασσα, τη στεριά, ακόμη και τον αέρα.

Αναλυτικότερα, τα υποβρύχια επιτυγχάνουν "άρνηση επαφής" (contact denial) με τα πλέγματα αναγνώρισης κρούσης, όπως και με τα μαχητικά αεροσκάφη. Είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν από οπτικούς αισθητήρες και ραντάρ όταν βρίσκονται σε κατάδυση και είναι πρακτικά άτρωτα σε πυραυλικά συστήματα. Το γεγονός της επιχειρησιακής αναβάθμισης των υποβρυχίων σε παγκόσμιο επίπεδο προκύπτει και από τη σημασία που δίνουν σε αυτά οι περισσότερες χώρες στον πλανήτη που επενδύουν στη ναυτική τους ισχύ.

Τα υποβρύχια σήμερα έχουν δυνατότητες αυτοάμυνας και εναντίον του μεγαλύτερου διώκτη τους, που είναι τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα με ποντιζόμενο σόναρ, όπως είναι το αμερικανικό MH-60R. Αυτές οι ικανότητες αυτοάμυνας επιτυγχάνονται με τη χρήση υποβρύχια εκτοξευόμενων πυραύλων αεράμυνας, όπως είναι ο γερμανικός IDAS, ο οποίος καθοδηγείται προς τον στόχο του με οπτική ίνα.

Το βελτιωμένο βεληνεκές των τορπιλών σε συνδυασμό με τον επαυξημένο χρόνο παραμονής σε κατάδυση των υποβρυχίων που προσφέρουν οι νέες μπαταρίες, επιτρέπουν δυνητικώς τη ναυπήγηση φθηνών υποβρυχίων μικρού μεγέθους, χωρίς σύστημα αναερόβιας πρόωσης, που δεν θα χρειάζεται να είναι και ιδιαίτερα αθόρυβα, ή να καταδύονται σε μεγάλα βάθη για την προστασία τους. Κι αυτό, επειδή θα μπορούν να εξαπολύουν τα όπλα τους από αποστάσεις ασφαλείας, χωρίς να εισέρχονται στην ανθυποβρυχιακή ζώνη του αντιπάλου.

Παρόμοια φθηνά υποβρύχια-νάνοι (midget submarines) θα μπορούν να αξιοποιούν την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου για τη δράση τους, χρησιμοποιώντας σπηλιές και κλειστούς όρμους για την κάλυψή τους αν χρειαστεί να βγουν στην επιφάνεια ή να αναδυθούν σε περισκοπικό βάθος και θα προσβάλουν τους στόχους τους από αποστάσεις ασφαλείας. Παρόμοια υποβρύχια αναπτύσσονται, μεταξύ των άλλων, στη Νότιο Κορέα και την Κίνα, ενώ και η Ταϊλάνδη εξελίσσει μια ενδιαφέρουσα σχετική σχεδίαση χαμηλού κόστους με τη βοήθεια βρετανικού οίκου.

Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο πως παρόμοια υποβρύχια μπορούν να σχεδιαστούν, να αναπτυχθούν και να κατασκευαστούν και στην Ελλάδα, προσφέροντας στο Πολεμικό Ναυτικό ένα ασύμμετρα αποτελεσματικό στοιχείο ισχύος. Αν νομίζουμε πως "τέτοια πράγματα δεν μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα" να θυμίσουμε ότι πριν λίγο καιρό εντοπίστηκε ένα μίνι υποβρύχιο που είχε κατασκευάσει το κολομβιανό καρτέλ για μεταφορά κοκαΐνης, το οποίο μπορούσε να μείνει σε κατάδυση για διάστημα περίπου 12 ωρών. Το κόστος κατασκευής του υπολογίστηκε σε περίπου 1-1,5 εκατ. δολάρια.